کجایی عشق من؟ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺁﻣﺪﻥ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻫﺎ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻡ ، ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺭﻭﺯ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﺭﺍﺣﺖ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺳﺨﺖ.ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﺷﻤﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ، ﺭﻭﺯ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺳﺨﺖ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ، ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﺭﺍ ﻣﯿﮑﺸﻢ ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ ﻣﯿﮕﺬﺭﻧﺪ، ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺧﯿﺎﻝ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ، ﻓﮑﺮ ﻭ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﺍﻧﻪ ، ﺩﺍﻧﻪ ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺳﻔﯿﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﮐﻢ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻨﻢ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻨﻢ ﺷﺪ، ﺭﻓﺘﻨﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ. ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻋﺸﻖ ﻣﻦﮐﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ، ﺗﻮ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﻭ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﺯ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ،ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻋﻤﺮﯼ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪﺍﻡ ، ﺍﻣﺎ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﻪ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ، ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﻭ ﺑﺎ ، ﻧﯿﺎﻣﺪﻧﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺗﻠﺦ ﮐﺮﺩﯼ ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻣﯿﮕﺬﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﺳﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ،ﮐﺠﺎﯾﯽ.……

تاریخ: یک شنبه 21 آبان 1391برچسب:,

ﺷﺐﺗﺎﺳﺤﺮﻣﻦﺑﻮﺩﻡﻭﻻﻻﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ؛ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻧﻤﯽ ﺑﺮﺩ؟♠ ﻏﻮﻏﺎﯼ ﭘﻨﺪﺍﺭ ﻧﻤﯽ ﺑﺮﺩﻡ؛ ﻏﻮﻏﺎﯼ ﭘﻨﺪﺍﺭﻡ ﻧﻤﯽ ﻣﺮﺩ♠ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻭ ﺩﻟﺴﺮﺩ؛ ﺭﻭﺣﻢ ﻫﻤﻪ ﺭﻧﺞ؛ ﺟﺎنم ﻫﻤﻪ ﺩﺭﺩ♠ ﺁﻫﻨﮓ ﺑﺎﺭﺍﻥ؛ ﺩﯾﻮ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻣﺮﺍ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯽﮐﺮﺩ♠*****بقیه شعردرادامه مطلب***** لطفانظربدید

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 27 شهريور 1391برچسب:,

ﻗﻬﺮ ﻣﮑﻦ ﺍﯼ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﻻﺭﺍ☼ ﻧﺎﺯ ﻣﮑﻦ ﺍﯼ ﺑﻨﻔﺸﻪ ﻣﻮﯼ ﻓﺮﯾﺒﺎ ☼ ﺑﺮ ﺩﻝ ﻣﻦ ﮔﺮ ﺭﻭﺍ ﺑﻮﺩ ﺳﺨﻦ ﺳﺨﺖ ☼ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭘﺴﻨﺪﯾﺪﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﯼ ﮔﻞ ﺭﻋﻨﺎ☼ ﺷﺎﺧﻪ ﺧﺸﮑﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﺭﺯﺍﺭ ﻭﺟﻮﺩﯾﻢ☼ ﺗﺎ ﭼﻪ ﮐﻨﺪ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺸﻢ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﺎ☼ ﻃﻌﻨﻪ ﻭ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺗﻠﺦ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺷﯿﺮﯾﻦ☼ ﭼﻬﺮﻩﭘﺮﺍﺯﺧﺸﻢﻭﻗﻬﺮﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺯﯾﺒﺎ ☼ ﻧﺎﺯ ﺗﺮﺍ ﻣﯿﮑﺸﻢ ﺑﻪ ﺩیده ﻣﻨﺖ☼ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺭﻫﺖ ﻣﯿﻨﻬﻢ ﺑﻪ ﻋﺠﺰ ﻭ ﺗﻤﻨﺎ☼ ﺍﺯﺗﻮﺑﻪیکﺣﺮﻑﻧﺎﺭﻭﺍﻧﮑﺸﻢ ﺩﺳﺖ ☼ ﻭﺯ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﺩﻟﺮﺑﺎ ﻧﮑﺸﻢ ﭘﺎ☼ ﻋﺎﺷﻖ ﺯﯾﺒﺎﯾﯿﻢ ﺍﺳﯿﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺩﻟﻔﺮﯾﺐ ﺗﻮ ﭘﯿﺪﺍ ☼ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺯﺁﻣﺪﯾﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ☼ ﺑﻮﯼﺑﻬﺎﺭﺍﺳﺖﻭﺭﻭﺯﻋﺸﻖﻭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻭﻗﺖ ﻧﺸﺎﻁ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻣﺴﺘﯽ ﻭ ﻏﻮﻏﺎ☼ ﺧﻨﺪﻩ ﮔﻞ ﺭﺍﺑﺒﯿﻦ ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﺁﺗﺶ ﻣﯽ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻦ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﻦ ﻣﯿﻨﺎ☼ ﺳﺎﻗﯽﻣﻦﺟﺎﻡﻣﻦﺷﺮﺍﺏﻣﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﻮﺑﺖﻋﺸﻖﺍﺳﺖﻭﻋﯿﺶﻭﻧﻮﺑﺖ ﺻﺤﺮﺍ ☼ ﺁﻩ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺟﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭﺯﻟﺐ ﮔﺮﻡ ﺗﻮ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﻮﺍﺭﺍ☼ ﻟﺐﺑﻪﻟﺐﺟﺎﻡﻭﺳﺮﺑﻪﺳﯿﻨﻪ ﺳﺎﻗﯽ ﺁﻩ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﺑﻪ ﺷﺎﻋﺮ ﺷﯿﺪﺍ ☼ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻝ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﺑﻬﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎ☼ ﻓﺮﺩﺍ ﻓﺮﺩﺍ ﻣﮕﻮ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﻔﺮﻭﺷﻢ ﻋﺸﺮﺕ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺴﺮﺕ ﻓﺮﺩﺍ☼ ﺑﺲ ﮐﻦ ﺯ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﯾﯽ ﺑﺲ ﮐﻦ ﺑﺎﺯﺁ ﺑﺎﺯﺁ ﺑﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺎﺯﺁ☼ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﻭﺩﻫﺎﯼ ﺩﻻﻭﯾﺰ ﺑﺎﺭﺩﮔﺮ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺗﻮ ﮔﺮﻡ ﮐﻨﻢ ﺟﺎ☼ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺰﮏﯾﻧﻮﺍﺯﺵ ﺗﻮ ﺩﻝ ﻣﻦ ﮔﺮﺩﺩ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﭼﻮﻥ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﺷﮑﻮفا(فریدون مشیری)

تاریخ: یک شنبه 26 شهريور 1391برچسب:,

ﻛﻮﺩﻙ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺯﺭﯾﻦ ﻣﻮﯼ ﺻﺒﺢ؛ ﺷﯿﺮ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺪ ﺯ ﭘﺴﺘﺎﻥ ﺳﺤﺮ ☼ ﺗﺎ ﻧﮕﯿﻦ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺁﺭﺩ ﺑﻪ ﭼﻨﮓ ؛ ﻣﯿﻜﺸﺪ ﺍﺯ ﺳﯿﻨﻪ ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ ﺳﺮ☼ ﺷﻌﻠﻪ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﻛﻤﺎﻥ‌ﺁﻓﺘﺎﺏ ؛ ﺩﺭ ﻏﺒﺎﺭ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ☼ ﻛﻮﺩﻙ ﺑﺎﺯﯼ ﭘﺮﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ؛ ﺩﻝ ﺑﺪﯾﻦ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ☼ ﺑﺎﻍ ﺭﺍ ﻏﻮﻏﺎﯼ ﮔﻨﺠﺸﻜﺎﻥ ﻣﺴﺖ؛ ﻧﺮﻡ ﻧﺮﻣﻚ ﺑﺮﻣﯽ ﺍﻧﮕﯿﺰﺩ ﺯ ﺧﻮﺍﺏ ☼ ﻧﺎﻟﺪ ﻣﺴﺖ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﻩ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺐ ؛ ﻣﯽ ﺳﭙﺎﺭﺩ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻓﺘﺎﺏ ☼ ﻛﻮﺩﻙ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺭﻭﯼ ﺑﺎﻡ؛ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻻﻟﻪ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺭﻭﯼ ﺩﺷﺖ ☼ ﺟﻮﺟﮕﺎﻥ ﻛﺒﻚ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺭﻭﯼ ﻛﻮﻩ ؛ ﻛﻮﺩﻙﻣﻦﻟﺨﺘﻪﺍﯼﺧﻮﻥﺭﻭﯼ ﺗﺸﺖ ☼ ﺑﺎﺩ ﻋﻄﺮ ﻏﻢ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ؛ ﻣﺮﻍ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﻥ ﺷﻨﯿﺪ ﻭ ﭘﺮ ﮔﺮﻓﺖ☼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﻛﻮﻩ ﻭ ﺑﺎﻍ ﻭ ﺩﺷﺖ ﺭﺍ؛ ﻧﻌﺮﻩ ﻧﺎﻗﻮﺱ ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ ﮔﺮﻓﺖ ☼ ﺭﻭﺡ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﭼﻮﻥ ﺍﺑﺮ ﺑﻬﺎﺭ؛ ﻋﻘﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﺷﻚ ﺣﺴﺮﺕ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩ☼ ﺭﻭﺡ ﺍﻭ ﭼﻮﻥ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﻣﺤﺎﻝ؛ ﺭﻭﯼ ﺑﺎﻝ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻛﺮﺩ(فریدون مشیری)

تاریخ: جمعه 24 شهريور 1391برچسب:,

ﺗﺮﺍﻣﻦﺯﻫﺮﺷﯿﺮﯾﻦﺧﻮﺍﻧﻢﺍﯼ ﻋﺸﻖ, ﮐﻪ ﻧﺎﻣﯽ ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺖ ﻧﺪﺍﻧﻢ☼ ﻭﮔﺮﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺭﻧﮕﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮔﯿﺮﯼ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺯﻫﺮ ﺷﯿﺮﯾﻨﺖ ﻧﺨﻮﺍﻧﻢ ☼ ﺗﻮ ﺯﻫﺮﯼ ﺯﻫﺮ ﮔﺮﻡ ﺳﯿﻨﻪ ﺳﻮﺯﯼ ☼ ﺗﻮشیرﯾﻨﯽﮐﻪﺷﻮﺭﻫﺴﺘﯽﺍﺯ توست☼ ﺷﺮﺍﺏ ﺟﺎﻡ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ☼ ﻧﺸﺎﻁﺍﺯﺗﻮﻏﻢﺍﺯﺗﻮﻣﺴﺘﯽﺍﺯ توست☼ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺭﺑﻮﺩﯼ ﺩﺭﻭﻥ ﮐﻮﺭﻩ ﻏﻢ ﺁﺯﻣﻮﺩﯼ☼ ﺩﻟﺖ ﺁﺧﺮ ﺑﻪ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﯿﻢ ﺳﻮﺧﺖ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﮔﺸﻮﺩﯼ☼ ﺑﺴﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺩﻝ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﺮﮔﯿﺮ؛ ﮐﻪﻧﯿﺮنگﺍﺳﺖﻭﺍﻓﺴﻮﻥﺍﺳﺖﻭ ﺟﺎﺩﻭﺳﺖ☼ ﻭﻟﯽ ﻣﺎ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﺩﯾﺪﯾﻢ؛ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺯﻫﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻧﻮﺷﺪﺍﺭﻭﺳﺖ☼ ﭼﻪ ﻏﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺯﻫﺮ ﺗﺐ ﺁﻟﻮﺩ؛ ﺗﻨﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﻣﯽ ﮔﺪﺍﺯﺩ☼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﺎﺩﻡ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﺭﺩ ﻏﻤﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻧﻮﺍﺯﺩ☼ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﮔﻢ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﺮﺩﯼ ﻧﮕﯿﺮﺩ ﻣﺮﺍ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ☼ ﻭﮔﺮ ﻋﻤﺮﻡ ﺑﻪ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺳﺮﺁﯾﺪ ﺗﺮﺍ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﻣﺮﮔﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺳﺖ

تاریخ: جمعه 24 شهريور 1391برچسب:,

ﺻﺪﻑ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﻦ ﻋﻤﺮﯼ ﮔﻬﺮ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﭘﺮﻭﺭﺩﺳﺖ☼ ﮐﺲ ﻧﺪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻃﻔﻞ ﺑﺎ ﺩﺍﯾﻪ ﭼﻪ ﻫﺎ ﮐﺮﺩﺳﺖ☼ ﻫﻤﻪ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽ ☼ ﻫﻤﻪ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ☼ ﺳﺎﯾﻪ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﻧﻬﺎ ☼ پیچک ﺧﺸﮏ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ☼ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﯾﻦ ﺩﺭﮔﺎﻩ☼ ﺑﻮﯼ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﻧﻪ ﭘﯿﭽﯿﺪﺳﺖ ☼ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ☼ ﺣﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﯾﻪ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪﺳﺖ ☼ ﻣﻦ ﻭ ﺁﻥ ﺗﻠﺨﯽ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ☼ ﻣﻦ ﻭ‌ﺁﻥ ﺳﺎﯾﻪ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻬﺎ ☼ ﻣﻦ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﺷﮏ ﺁﻟﻮﺩ ☼ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﻧﻬﺎ ☼ ﯾﺎﺩ ﺑﺎﺩ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ☼ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﯼ ☼ ﺷﺒﻢ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻮﺩ☼ ﮐﻪ ﺗﻮیک ﺳﯿﻨﻪ ﺻﻔﺎ ﺑﻮﺩﯼ ☼ ﺭﻋﺪ ﻏﺮﯾﺪ ﻭ ﺗﻮ ﻟﺮﺯﯾﺪﯼ ☼ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺁﻏﻮﺵ ﻣﻦ ﺁﻭﺭﺩﯼ ☼ ﮐﺎﻡ ﻧﺎﮐﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﺧﻨﺪﺍﻥ ☼ ﺑﻪیکی ﺑﻮﺳﻪ ﺭﻭﺍ ﮐﺮﺩﯼ☼ ﺑﺎﺩ ﻫﻨﮕﺎﻣﻪ ﮐﻨﺎﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ☼ ﺷﻤﻊ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻨﺸﺴﺖ☼ ﺭﻋﺪ ﺩﺭ ﺧﻨﺪﻩ ﻣﺎ ﮔﻢ ﺷﺪ ☼ ﺑﺮﻕ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺷﺐ ﺑﺸﮑﺴﺖ☼ ﻧﻔﺲ ﺗﺸﻨﻪ ﺗﺒﺪﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺁﻭﯾﺨﺖ☼ ﺧﻮﺩ ﻃﺒﻌﻢ ﺑﻪ ﻧﻬﺎﻥ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ☼ ﻋﻄﺮ ﺷﻌﺮﻡ ﺑﻪ ﻓﻀﺎ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺖ☼ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﺴﺘﻢ☼ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺳﻮﺩﻡ ☼ ﺑﻪ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻣﺮﺩﻡ ☼ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺗﻮ ﺧﻮﺵ ﺑﻮﺩﻡ☼ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﺴﺘﻢ ☼ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﻮﻗﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﺑﻮﺩ ☼ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻢ ☼ ﻫﺮﮐﺠﺎ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﻮﺩ ☼ ﺍﺯ ﻟﺐ ﮔﺮﻡ ﺗﻮ ﻣﯽ ﭼﯿﺪﻡ ﮔﻞ ﺻﺪ ﺑﺮﮒ ﺗﻤﻨﺎ ﺭﺍ ☼ ﺩﺭ ﺷﺐ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻣﯿﺪﯾﺪﻡﺳﺤﺮ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﺩﺍ ﺭﺍ ☼ ﺳﺤﺮ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻮ ﮔﻞ ﺻﺪ ﺑﺮﮒ ﺗﻤﻨﺎ ﮐﻮ ☼ ﺍﺷﮏ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻮ ﺁﻧﻬﻤﻪ ﻗﻮﻝ ﻭ ﻏﺰﻝ ﻫﺎ ﮐﻮ ☼ ﺑﺎﺯ ﺍﻣﺸﺐ ﺷﺐ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻫﻮﺍ ﺳﯿﻞ ﺑﻼ ﺭﯾﺰﺩ ☼ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻏﻢ ﺁﻭﯾﺰﻡ ﺍﺷﮏ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺧﺪﺍ ﺭﯾﺰﺩ☼ ﻣﻦ ﻭ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺁﺗﺶ ﻫﺴﺘﯽ ﺳﻮﺯ☼ ﺗﺎ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻗﯽ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ☼ ﺑﺰﻡ ﺩﻝ ﺑﺎﻗﯽ ﻭ ﻏﻢ ﺳﺎﻗﯽ ﺍﺳﺖ(فریدون مشیری)

تاریخ: جمعه 24 شهريور 1391برچسب:,

ﺍﯾﻦ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ! ﺩﺍﻣﻨﯽ ﭘﺮ ﮐﻦ ﺍﺯﯾﻦ ﮔﻞ ﮐﻪ ﺩﻫﯽ ﻫﺪﯾﻪ ﺑﻪ ﺧﻠﻖ، ﮐﻪ ﺑﺮﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺷﻤﻦ!ﮐﻪ ﻓﺸﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺩﻭﺳﺖ! ﺭﺍﺯ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻥ ﺍﻭﺳﺖ! ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺎﻟﻢ، ﺑﻪ ﺧﺪﺍ، ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﭘﺎﺷﯿﺪ، ﺭﻭﺡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺨﺸﯿﺪ.« ﺗﻮ ﻫﻢ، ﺍﯼ ﺧﻮﺏ ﻣﻦ!ﺍﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺑﮕﻮ! ﺍﯾﻦ ﺩﻻﻭﯾﺰﺗﺮﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ، ﻫﻤﻪ ﻭﻗﺖ، ﻧﻪ ﺑﻪﮏﯾﺑﺎﺭ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻩ ﺑﺎﺭ، ﮐﻪ ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ﺑﮕﻮ!

تاریخ: چهار شنبه 1 شهريور 1391برچسب:,

ﺩﻭ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ، ﺑﺎﻝ ﺩﺭ ﺑﺎﻝ ﮔﺬﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺩﻭ ﺻﻨﻮﺑﺮ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ، ﺳﺮ ﻓﺮﺍ ﮔﻮﺵ ﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻧﺠﻮﺍ ﻏﺰﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ .ﻣﺮﻍ ﺩﺭﯾﺎﺋﯽ، ﺑﺎ ﺟﻔﺖ ﺧﻮﺩ، ﺍﺯ ﺳﺎﺣﻞ ﺩﻭﺭ ﺭﻭ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻧﻮﺭ... ﭼﻤﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺯ ﺟﺎﻥ ﻣﺎﯾﻪ ﻋﺸﻖ، ﺩﺭ ﺳﺮﺍ ﭘﺮﺩﻩ ﺩﻝ ﻏﻨﭽﻪ ﺍﯼ ﻣﯽ ﭘﺮﻭﺭﺩ، -ﻫﺪﯾﻪ ﺍﯼ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ- ﺑﺮﮒ ﻫﺎﯾﺶ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﻧﺪ! ﺑﺮﮒ ﻫﺎ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﻧﺪ: ـ... »ﯾﺎﻓﺘﻢ!ﯾﺎﻓﺘﻢ!ﺁﻥ ﻧﮑﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻤﺶ! ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻓﺎﺋﯽ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻭ ، ﮔﻞ ﺍﻓﺸﺎﻧﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻮ، ﺁﺭﺍﺳﺘﻤﺶ! ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺑﯽ ﻭ ﻣﻬﺮ، ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺍﺯ ﺗﺎﻓﺘﻪ ﯾﺎﺱ ﻭ ﺳﺤﺮﺑﺎﻓﺘﻪ ﺍﻡ: ))ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ((ﺭﺍ ﻣﻦ ﺩﻻﻭﯾﺰ ﺗﺮﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺍﻡ!

تاریخ: چهار شنبه 1 شهريور 1391برچسب:,

ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﻭ ﻣﺎ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺷﺐ؛ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﮔﻔﺖ ﻭ ﮔﻮﯼ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﮔﻮﺵ ﻓﺮﺍ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﯾﻢ؛ ﻭ ﺳﺎﮐﺘﯿﻢ ﻭ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﻫﻢ ، ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﯿﻢ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﻫﻢ ، ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﯿﻢ ﻭ ﻣﻦ ﻫﻤﻪﯼﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ؛ ﻭ ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ؛ ﻭﻣﺎ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﻫﻢ ﺳﺎﮐﺘﯿﻢ؛ ﻭ ﻣﺎ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﯾﻢ؛ ﻭ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﻫﻢ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﻢ؛ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﻭ ﭼﺸﻢ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﻫﻢ ﻭ ﮔﻮﺵ ﺑﻪ ﺯﻣﺰﻣﻪﯼﻟﻄﯿﻒ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﺧﺎﻣﻮﺷﯿﻢ؛ ﻭ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ

تاریخ: چهار شنبه 1 شهريور 1391برچسب:,

ﺑﯽ ﺗﻮ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺷﺒﯽ ﺑﺎﺯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﮔﺬﺷﺘﻢ؛ ﻫﻤﻪ ﺗﻦ ﭼﺸﻢ ﺷﺪﻡ ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﻮ ﮔﺸﺘﻢ؛ ﺷﻮﻕ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩﻡ؛ ﺷﺪﻡ ﺁﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ؛ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻧﺨﺎﻧﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﮔﻞ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺩﺭﺧﺸﯿﺪ؛ ﺑﺎﻍ ﺻﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻋﻄﺮ ﺻﺪ ﺧﻄﺮﻩ ﭘﯿﭽﯿﺪ: ﯾﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﯽ ﺑﺎﻫﻢ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﮔﺬﺷﺘﯿﻢ؛ ﭘﺮ ﮔﺸﻮﺩﯾﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻠﻮﺕ ﺩﻟﺨﻮﺍﺳﺘﻪ ﮔﺸﺘﯿﻢ؛ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺁﻥ ﺟﻮﯼ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ؛ ﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﺳﯿﺎﻫﺖ؛ ﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﻧﮕﺎﻫﺖ؛ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺻﺎﻑ ﻭ ﺷﺐ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﺨﺖ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍﻡ؛ ﺧﻮﺷﻪ ﻣﺎﻩ ﻓﺮﻭﺭﯾﺨﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺷﺐ ﻭ ﺻﺤﺮﺍ ﻭ ﮔﻞ ﻭ ﺳﻨﮓ ﻫﻤﻪ ﺩﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﻭﺍﺯ ﺷﺒﺎﻫﻨﮓ؛ ﯾﺎﺩﻡ ﺁﯾﺪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﯽ: ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﺣﺬﺭ ﮐﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﭼﻨﺪ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺁﺏ ﻧﻈﺮ ﮐﻦ؛ ﺁﺏ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﻋﺸﻖ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ؛ ﺑﺎﺵ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻪ ﺩﻟﺖ ﺑﺎ ﺩﮔﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ؛ ﺗﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﯽ ﭼﻨﺪﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺳﻔﺮ ﮐﻦ؛ ﺑﺎ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻢ":ﺣﺬﺭ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ!؟ ﻧﺪﺍﻧﻢ ﺳﻔﺮ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﺗﻮ؟ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ! ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻝ ﮐﻪ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﺗﻮ ﭘﺮ ﺯﺩ ﭼﻮ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﻟﺐ ﺑﺎﻡ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻢ؛ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﻨﮓ ﺯﺩﯼ ، ﻣﻦ ﻧﻪ ﮔﺴﺴﺘﻢ ، ﻧﻪ ﺭﻣﯿﺪﻡ ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺻﯿﺎﺩﯼ ﻭ ﻣﻦ ﺁﻫﻮﯼ ﺩﺷﺘﻢ؛ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﺗﻮ ﺩﺭﺍﻓﺘﻢ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﮔﺸﺘﻢ ﻭ ﮔﺸﺘﻢ ﺣﺬﺭ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻧﺪﺍﻧﻢ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ؛ ﺍﺷﮑﯽ ﺍﺯ ﺷﺎﺧﻪ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺨﺖ ﻣﺮﻍ ﺷﺐ ﻧﺎﻟﻪ ﺗﻠﺨﯽ ﺯﺩ ﻭ ﺑﮕﺮﯾﺨﺖ؛ ﺍﺷﮏ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻟﺮﺯﯾﺪ ﻣﺎﻩ ﺑﺮ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺧﻨﺪﯾﺪ؛ ﯾﺎﺩﻡ ﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﺩﮔﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﻧﺸﻨﯿﺪﻡ ﭘﺎﯼ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﮐﺸﯿﺪﻡ؛ ﻧﮕﺴﺴﺘﻢ ،ﻧﺮﻣﯿﺪﻡ ﺭﻓﺖ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﺷﺐ ﺁﻥ ﺷﺐ ﻭﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﺩﮔﺮ ﻫﻢ؛ ﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﯽ ﺩﮔﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺧﺒﺮﻫﻢ؛ ﻧﮑﻨﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﮔﺪﺯ ﻫﻢ؛ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﯽ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﮔﺬﺷﺘﻢ

تاریخ: چهار شنبه 1 شهريور 1391برچسب:,

ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻄﺮ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻋﻤﻖ ﻟﺤﻈﻪ ﮬﺎ ﺟﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ؛ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﮑﺲ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺑﺮﻕ ﺷﯿﺸﻪ ﮬﺎ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺟﺎﯼ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺟﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺒﺰ ﺍﺳﺖ؟ ﮬﻨﻮﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺑﺎﻍ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﯼ؛ ﺩﺭﺧﺖ ﮬﺎ ﻭ ﭼﻤﻦ ﮬﺎ ﻭ ﺷﻤﻌﺪﺍﻧﯽ ﮬﺎ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﺮﻧﻢ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﺒﺴﻢ ﻣﮭﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻧﺪ؛ ﺗﻤﺎﻡ ﮔﻨﺠﺸﮑﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭﻧﺒﻮﺩﻥ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﻣﻼﻣﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ؛ ﺗﺮﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ؛ ﮬﻨﻮﺯ نقش ترﺍ ﺍﺯ فرﺍﺯ ﮔﻨﺒﺪ ﮐﺎﺝ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺯﯾﺮ ﺩﺭﺧﺖ ﮬﺎ ﻟﺐ ﺣﻮﺽ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﯾﻨﻪ ﭘﺎﮎ ﺁﺏ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻧﺪ؛ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻃﻨﯿﻦ ﺷﻌﺮ ﺗﻮ نگاﻩ ﺗﻮ ﺩﺭﺗﺮﺍﻧﻪ ﻣﻦ؛ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺒﻨﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﻧﺴﯿﻢ ﺭﻭﺡ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﺑﯽ ﺟﻮﺍﻧﻪ ﻣﻦ؛ ﭼﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﮬﺎ ﮐﺰ ﭘﺎﺭﻩ ﮬﺎﯼ ﺍﺑﺮ ﺳﭙﯿﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻟﻮﺡ ﺳﭙﮭﺮ ﺗﺮﺍ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺩﻟﻢ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ؛ ﭼﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﮬﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺑﺮ ﺑﺎﺯﯾﮕﺮ ﮬﺰﺍﺭ ﭼﮭﺮﻩ ﺑﻪ ﮬﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﮬﻤﺰﺩﻧﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﺁﻥ ﮬﻤﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﺮﺍ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ؛ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﺗﻨﮭﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ؛ ﭼﺮﺍﻍ ﺁﯾﻨﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻏﻤﮕﯿﻨﻨﺪ؛ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﻣﮭﺮﺑﺎﻧﯽ یک ﺩﻭﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ؛ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ؛ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﮬﺮﭼﻪ ﺩراین ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺖ ﻏﺒﺎﺭ ﺳﺮﺑﯽ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﺎﻝ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؛ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﺩﻝ ﺭﻣﯿﺪﻩ ﻣﻦ ﺑﺠﺰ ﺗﻮ ﯾﺎﺩ ﮬﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺭﮬﺎﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؛ ﻏﺮﻭﺏ ﮬﺎﯼ ﻏﺮﯾﺐ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺍﻕ ﻧﯿﺎﺯ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺳﺎﮐﺖ ﻭ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺍﺳﺖ؛ ﺩﻭ ﭼﺸﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﯿﺪ ﻋﺒﺚ ﺩﻭ ﺷﻤﻊ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺟﺎﻥ ﮬﻤﯿﺸﻪ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ؛ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﯽ

تاریخ: چهار شنبه 1 شهريور 1391برچسب:,

همه ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻨﺪ ﭼﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﺯﻣﺰﻣﻪﯼﻣﺒﻬﻢ ﺁﺏ؟ ﭼﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﻫﻤﻬﻤﻪﯼﺩﻟﮑﺶ ﺑﺮﮒ ؟ ﭼﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﯼ ﺁﻥ ﺍﺑﺮ ﺳﭙﯿﺪ ﺭﻭﯼ ﺍﯾﻦ ﺁﺑﯽ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﮊﺭﻓﺎﯼ ﺧﯿﺎﻟﭽﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﻫﺎ ؟ ﭼﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﮐﻮﺷﺶ ﺑﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﻮﺝ ؟ ﭼﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﺧﻨﺪﻩﯼﺟﺎﻡ ؟ ﮐﻪ ﺗﻮ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﯼ!؟ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﺑﺮ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﺏ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﮒ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﺑﯽ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﻠﻮﺕ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﻫﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﻟﻐﺰﯾﺪﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻡ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻤﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻢ ﻣﻦ ، ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ، ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺳﺤﺮ ﺭﻗﺺ ﻋﻄﺮ ﮔﻞ ﯾﺦ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﺎﺩ ﻧﻔﺲ ﭘﺎﮎ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪﯼﮐﻮﻩ ﺻﺤﺒﺖ ﭼﻠﭽﻠﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺻﺒﺢ ﻧﺒﺾ ﭘﺎﯾﻨﺪﻩﯼﻫﺴﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻨﺪﻡ ﺯﺍﺭ ﮔﺮﺩﺵ ﺭﻧﮓ ﻭ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻮﻧﻪﯼ ﮔﻞ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻤﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻤﺎﯼ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺗﮏ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻢ ﻫﻤﻪ ﻭﻗﺖ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻢ ﺗﻮ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ، ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺑﺪﺍﻥ ﺗﻮ ﺑﯿﺎ ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻥ ﺟﺎﯼ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺗﻮ ﺑﺘﺎﺏ ﻣﻦ ﻓﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻫﻤﻪ ﮔﻠﻬﺎ ﺗﻮ ﺑﺨﻨﺪ ﺍﯾﻨﮏ ﺍﯾﻦ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ ﺩﺭﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﺑﺎﺯ ﺭﯾﺴﻤﺎﻧﯽ ﮐﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻮﯼ ﺩﺭﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﮕﯿﺮ ﺗﻮ ﺑﺒﻨﺪ ﺗﻮ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﭘﺎﺳﺦ ﭼﻠﭽﻠﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﻮ ﺑﮕﻮ ﻗﺼﻪﯼﺍﺑﺮ ﻭ ﻫﻮﺍ ﺭﺍ ، ﺗﻮ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ، ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻝ ِﺳﺎﻏﺮ ﻫﺴﺘﯽ ﺗﻮ ﺑﺠﻮﺵ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻦ یک ﻧﻔﺲ ﺍﺯ ﺟﺮﻋﻪﯼﺟﺎﻧﻢ ﺑﺎﻗﯽ ﺳﺖ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺟﺮﻋﻪﯼﺍﯾﻦ ﺟﺎﻡ ﺗﻬﯽ ﺭﺍ ﺗﻮ ﺑﻨﻮﺵ

تاریخ: چهار شنبه 1 شهريور 1391برچسب:,

ﮔﻔﺖ":ﺁﻧﺠﺎ ﭼﻤﺸﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻫﺎﺳﺖ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺳﺖ ﻣﻮﺝ ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ ﺟﻮﺷﺎﻥ ﻓﻀﺎﺳﺖ". ﺑﺎﺯ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ":ﺑﺎﻻﺗﺮ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟" ﮔﻔﺖ":ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺳﺖ ﻋﺎﻟﻤﯽ ﮐﺰ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﺎﮐﯽ ﺟﺪﺍﺳﺖ ﭘﻬﻦ ﺩﺷﺖ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﯽ ﺍﻧﺘﻬﺎﺳﺖ". ﺑﺎﺯ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ":ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟" ﮔﻔﺖ":ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺍﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﺯﺍﻥ ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﮐﺒﺮﯾﺎﺳﺖ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﻌﺮﺍﺝ ﻣﺎ ﻋﺮﺵ ﺧﺪﺍﺳﺖ"! ﺑﺎﺯ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ":ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟" ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺩﯾﺪﮔﺎﻧﻢ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪ ﮔﻔﺖ":ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻫﺎ ﺑﺲ ﻧﺎﺭﺳﺎﺳﺖ"! ﮔﻔﺘﻤﺶ":ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺷﺎﻋﺮ ﮐﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﺎ ﻧﭙﻨﺪﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﺎﺭﯼ ﺧﻄﺎﺳﺖ: ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻫﺎ؛ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﯽ ﺍﻧﺘﻬﺎ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﻋﺮﺵ ﺧﺪﺍ ﻋﺮﺻﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﺮﻍ ﻓﮑﺮ ﻣﺎﺳﺖ

تاریخ: چهار شنبه 1 شهريور 1391برچسب:,

ﺳﺘﺎﺭﻩ ﮔﻢ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺳﺮ ﺯﺩ؛ ﭘﺮﺳﺘﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺮ ﺯﺩ ؛ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﺒﺤﻢ صفاﯼ ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ؛ ﺷﺐ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺭﺍ ﺭﻧﮓ ﺳﺤﺮ ﺯﺩ ؛ ﭘﺮﺳﺘﻮ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺍﻡ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﮎ؛ ﮔﺸﺎﯾﻢ ﭘﺮ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺑﺎﻡ ﺍﻓﻼﮎ ؛ ﺯ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﮔﺮﺩﻭﻥ؛ ﺩﺭ ﺁﻭﯾﺰﻡ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﻃﺮﺑﻨﺎﮎ ؛ ﭘﺮﺳﺘﻮ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﻡ ﮬﺴﺘﯽ؛ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ ﻧﻐﻤﻪ ﮬﺎﯼ ﺷﻮﻕ ﻭ ﻣﺴﺘﯽ؛ ﺳﺮﻭﺩﯼ ﺳﺮ ﮐﻨﻢ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮﯼ ﺷﺎﺩ؛ ﺳﺮﻭﺩ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﭘﺮﺳﺘﯽ ؛ ﭘﺮﺳﺘﻮ ﺑﺎﺷﻢ ﺍﺯ ﺑﺎﻣﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻣﯽ؛ ﺻﻔﺎﯼ ﺻﺒﺢ ﺭﺍ ﮔﻮﯾﻢ ﺳﻼﻣﯽ ؛ ﺑﮭﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﻡ ﮬﺮ ﺟﺎ ﻧﻮﯾﺪﯼ ؛ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﮬﻢ ﮬﺮ ﺳﻮ ﭘﯿﺎﻣﯽ؛ ﺗﻮ ﮬﻢ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﮔﺮ ﭘﺮﺳﯽ ﺯ ﺣﺎﻟﻢ؛ ﻟﺐ ﺑﺎﻣﺖ ﺯ ﺣﺎﻝ ﺩﻝ ﺑﻨﺎﻟﻢ ؛ ﻭﮔﺮ ﭘﺮﻭﺍ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﮕﯿﺮﯼ؛ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺯﻧﯽ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﻢ

تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,

ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻣﺮﮒ ﺁﯾﺪ ﻭ ﮔﻮﯾﺪﻡ ﺯ ﺟﺎ ﺑﺮﺧﯿﺰ؛ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﻣﻪ ﻋﺎﺭﯾﺖ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﮑﻦ ﻭﯾﻦ ﺑﺎﺩﻩ ﺟﺎﻧﮕﺰﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﻣﺖ ﺭﯾﺰﺍ؛ ﺧﻮﺍﮬﻢ ﮐﻪ ﻣﮕﺮ ﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﮕﺮﯾﺰﻡ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﺩ ﻭ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﻢ؛ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﺮﮒ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ ﻣﯽ ﻟﺮﺯﻡ ﻭ ﺑﺎ ﮬﺮﺍﺱ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﻢ؛ ﺁﻥ ﺩﻭﺭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﯾﺎﺭ ﮬﻮﻝ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺑﯽ ﺭﻭﺡ ﻓﺴﺮﺩﻩ ﺧﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺭﻡ؛ ﻟﺐ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻣﻦ ﻧﮭﺎﺩﻩ ﮐﮋﺩﻣﮭﺎ ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﻣﺎﺭ ﻭ ﻃﻌﻤﻪ ﻣﻮﺭﻡ؛ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﮐﻪ ﺗﻨﮭﺎ ﻣﺮﮒ ﺑﻨﺸﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﺧﻤﻪ ﮬﺎ؛ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻭﻣﺎﻧﺪﻩ ﻣﺎﺭ ﻭ ﻣﻮﺭ ﻭ ﮐﮋﺩﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﺎﻭﺩ ﻭ ﺯﻭﺯﻩ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﮐﻔﺘﺎﺭ؛ ﺭﻭﺯﯼ ﺩﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻻﺷﻪ ﻏﻮﻏﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؛ ﻏﻮﻏﺎ ﺭﻭﯾﺪ ﺯ ﻧﺴﯿﻢ ﻣﺮﮒ ﺧﺎﺭﯼ ﭼﻨﺪ ﭘﻮﺷﺪ ﺭﺥ ﺁﻥ ﻣﻐﺎﮎ ﻭﺣﺸﺖ ﺯﺍ؛ ﺳﺎﻟﯽ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﮔﻮﺭ ﺧﺎﮎ ﺧﻮﺍﮬﺪ ﺷﺪ؛ ﻭﺯ ﺧﺎﻃﺮ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻗﺼﻪ ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺧﻮﺍﮬﺪ ﺷﺪ؛ ﺍﯼ ﺭﮬﮕﺬﺭﺍﻥ ﻭﺍﺩﯼ ﮬﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﻣﺮﮒ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﻓﺮﯾﺎﺩ؛ ﺑﺮ ﺳﯿﻨﻪ ﺳﺮﺩ ﮔﻮﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻔﺖ ﮬﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﺭ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺩ؛ ﺍﯼ ﻭﺍﯼ ﭼﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺟﺎﻧﺴﻮﺯﯼ ﺍﯾﻨﺴﺖ ﺣﺪﯾﺚ ﺗﻠﺦ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﻩ ﺭﻭﺯﻩ ﻋﻤﺮ؛ ﺑﺎ ﮬﻤﻪ ﺗﻠﺨﯽ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺍﮔﺮ ﺩﮬﯿﻢ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮔﻮﺭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺭﻭ ﻧﮕﺮﺩﺍﻧﻢ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺗﺎﺑﺎﻧﻢ؛ ﻣﻦ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﺭﻭ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﻢ؛ ﻣﻦ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﯾﻦ ﮬﻮﺍﯼ ﺟﺎﻥ ﺑﺨﺸﻢ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﮭﺎﺭ ﻭ ﭘﺎﯾﯿﺰﻡ؛ ﺗﺎ ﻣﺮﮒ ﻧﯿﺎﻣﺪﺳﺖ ﺑﺮﺧﯿﺰﻡ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﯿﺎﻭﯾﺰﻡ

تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,

ﺷﺒﯽ ﭘﺮ ﮐﻦ ﺍﺯ ﺑﻮﺳﻪ ﮬﺎ ﺳﺎﻏﺮﻡ؛ ﺑﻪ ﻧﺮﻣﯽ ﺑﯿﺎ ﮬﻤﭽﻮﻥ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﻡ؛ ﺗﻨﻢ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﺯﺍﻥ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ؛ ﻓﺮﺩﺍ ﻧﯿﺎﺑﻨﺪکسی ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﻡ ‏*‏*********************** ﻟﺐ ﺧﺸﮑﻢ ﺑﺒﯿﻦ ﭼﺸﻢ ﺗﺮﻡ ﺭﺍ؛ﺑﯿﺎ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﻩ ﭘﺮ ﮐﻦ ﺳﺎﻏﺮﻡ ﺭﺍ؛ ﺩﻟﻢ ﺩﺭ ﺗﻨﮕﻨﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﻗﻔﺲ ﻣﺮﺩ؛ ﺭﺳﯿﺪ ﺁﻥ ﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﮕﺸﺎﯾﯽ ﭘﺮﻡ ﺭﺍ ‏*‏*********************** ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﻧﮕﺎﮬﺖ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻥ؛ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﮬﺎﯾﺖ ﺳﺮ ﻧﮭﺎﺩﻥ ؛ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ ﺍﺳﺖ؛ ﺩﮬﺎﻥ ﮐﻮﭼﮑﺖ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻪ ﺩﺍﺩﻥ ‏*‏*********************** ﺑﺮﺍﯼ ﭼﺸﻢ ﺧﺎﻣﻮﺷﺖ ﺑﻤﯿﺮﻡ؛ ﮐﻨﺎﺭ ﭼﺸﻤﻪ ﻧﻮﺷﺖ ﺑﻤﯿﺮﻡ؛ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﮬﻢ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺑﮕﯿﺮﻡ؛ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﮬﻢ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺑﻤﯿﺮﻡ ‏*‏*********************** ﺷﮑﻔﺘﯽ ﮬﻤﭽﻮ ﮔﻞ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﻭﺍﻧﻢ؛ ﺩﺭﺧﺸﯿﺪﯼ ﭼﻮ ﻣﯽ ﺩﺭ ﺟﺎﻡ ﺟﺎﻧﻢ؛ ﺑﻪ ﺑﺎﻝ ﻧﻐﻤﻪ ﺁﻥ ﭼﺸﻢ ﻭﺣﺸﯽ؛ ﮐﺸﺎﻧﺪﯼ ﺗﺎ ﺑﮭﺸﺖ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻢ ‏*‏*********************** ﮬﻤﻪ ﺫﺭﺍﺕ ﺟﺎﻥ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺖ؛ ﮬﻤﻪ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺍﻡ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺍﻭﺳﺖ؛ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ؛ ﺧﺪﺍیا ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻢ ﯾﺎ ﺍﻭﺳﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ ؟

تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,

ﮬﻤﺮﻧﮓ ﮔﻮﻧﻪ ﮬﺎﯼ ﺗﻮ ﻣﮭﺘﺎﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺩﻩ ﻟﺐ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻧﺎﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﺍﯼ ﭘﺮﺩﻩ ﭘﺮﺩﻩ ﭼﺸﻢ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎﻍ ﮬﺎﯼ ﺳﺒﺰ؛ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺳﺎﯾﻪ ﻣﮋﻩ ﺍﺕ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﮔﺮﻡ ﺗﻮ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻡ؛ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺗﺐ ﻭ ﺗﺎﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﺗﺎ ﮔﺮﺩﻥ ﺳﭙﯿﺪ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﺍﺏ ﺭﺍﺯﮬﺎﺳﺖ؛ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﮔﺮﺩﺍﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﺗﺎ ﻭﺍﺭﮬﻢ ﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﺷﺒﮭﺎﯼ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ؛ ﭼﻮﻥ ﺧﻨﺪﻩ ﺗﻮ ﻣﮭﺮ ﺟﮭﺎﻧﺘﺎﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ

تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,

ﻣﻦ ﺍﻣﺸﺐ ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻧﺨﻮﺍﮬﺪ ﺑﺮﺩ؛ ﮬﻤﻪ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺍﻡ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻓﺮﺩﺍﺳﺖ؛ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﺗﻮ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺳﺖ؛ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺷﺐ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ؛ ﮬﻮﺍ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﺐ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺭﺍﻩ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮬﺎ ﺑﺎﺯ؛ ﺧﯿﺎﻟﻢ ﭼﻮﻥ ﮐﺒﻮﺗﺮﮬﺎﯼ ﻭﺣﺸﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﭘﺮﻭﺍﺯ؛ ﺭﻭﺩ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻮﻟﯽ ﮬﺎﯼ ﺟﺎﺩﻭ؛ ﮔﯿﺴﻮﺵ ﺷﺐ ﺭﺍ ﮬﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﮬﺎ ﮐﻪ ﺷﺐ ﮬﺎ؛ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻕ ﮐﮭﮑﺸﺎﻥ ﮬﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻧﺪ؛

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,

ﺑﻪ ﺻﺪ ﺍﻣﯿﺪ ﻣﯽ ﺑﺴﺘﻢ ﻧﮕﺎﮬﯽ ﻣﮕﺮیک ﺗﻦ ﺍﺯﯾﻦ ﻧﺎﺁﺷﻨﺎﯾﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﺸﺪ؛ ﺑﻪ ﺷﮭﺮ ﻋﺸﻖ ﺭﺍﮬﯽ ﺑﻪ ﮬﺮ ﭼﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻭﺳﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭﻡ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ؛ یکی ﮬﻢ ﺯﯾﻨﮭﻤﻪ ﻧﺎﺯﺁﻓﺮﯾﻨﺎﻥ ﺍﻣﯿﺪﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ؛ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺭﺍﮬﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﮬﺮ ﺳﻮﯾﯽ ﮐﺸﺎﻧﺪﻧﺪ؛ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺑﺎﺭﮬﺎ ﺍﺯ ﺭﮬﮕﺬﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﻣﺮﺍ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ؛ ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﭼﺸﻢ ﺍﻣﯿﺪﻡ ﻧﻤﯽ ﺧﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﻏﯽ ﺁﺷﯿﺎﻥ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ؛ ﺯﮬﺮ ﺑﺎﻡ ﻭ ﺩﺭﯼ ﺳﺮ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﮬﺮ ﺑﻮﻡ ﻭ ﺑﺮﯼ ﭘﺮ ﻣﯽ ﮔﺸﻮﺩﻡ

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,

ﻏﻨﭽﻪ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﮔﻞ ﺑﺘﺎﺑﺪ ﭼﮭﺮﻩ ﮬﻤﭽﻮﻥ ﭼﻠﭽﺮﺍﻍ یک ﻧﻈﺮ ﺩﺭ ﺭﻭﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﺳﺮﻭ ﻧﺎﺯ ﺳﺮﺧﻮﺵ ﻭ ﻃﻨﺎﺯ ﻣﯽ ﺑﺎﻟﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﯾﺶ ﮔﻮﺷﻪ ﭼﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎﺩ ﻧﺠﻮﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﺑﺮﮒ ﺳﺮ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﻠﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻨﺎﺭ ﭼﺘﺮ ﺑﯿﺪ ﺭﺍﻩ ﺩﻭﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﭘﯿﺪﺍﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﺁﺏ ﮔﻮﯾﺪ ﺯﺍﺭﯼ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﯾﺪ ﮔﻮﺵ ﺑﺮ ﺁﻭﺍﯼ ﻏﻤﮭﺎﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﭘﺸﺖ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺎﻍ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﮬﺮﺍﺱ ﺑﺎﺯ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﮬﻨﺪ ﺁﻥ ﺩﮊﺧﯿﻢ ﻭ ﺩﺍﺱ ﺳﻨﮓ ﮬﺎ ﮬﻢ ﺣﺮﻓﮭﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﮔﻮﺵ ﮐﻦ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺧﺎ ﮔﻮﯾﺎ ﺗﺮﻧﺪ ﺍﺯ ﺩﺭ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﺩ ﺳﺨﻦ ﺗﺎ ﮐﺠﺎ ﺩﺭﯾﺎﺑﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺧﻤﻮﺷﯽ ﮬﺎﯼ ﻣﻦ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮬﺎﺳﺖ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺭﯾﺎﺑﺪ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﯽ ﺯﺑﺎﻧﺎﻥ ﭼﻮ ﻣﺎ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﺸﻢ ﻭ ﮔﻮﺷﯽ ﮬﺴﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﻎ ﮔﻮﺵ ﮬﺎ ﮬﺸﯿﺎﺭ ﻧﻪ ﭼﺸﻢ ﮬﺎ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ (فریدون مشیری)

تاریخ: دو شنبه 30 مرداد 1391برچسب:,

ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺯﻫﺮ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺧﻮﺍﻧﻢ ﺍﯼ ﻋﺸﻖ؛ﮐﻪ ﻧﺎﻣﯽ ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺖ ﻧﺪﺍﻧﻢ ؛ﻭ ﮔﺮ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺭﻧﮕﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮔﯿﺮﯼ ؛ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺯﻫﺮ ﺷﯿﺮﯾﻨﺖ ﻧﺨﻮﺍﻧﻢ؛ ﺗﻮ ﺯﻫﺮﯼ ﺯﻫﺮ ﮔﺮﻡ ﻭ ﺳﯿﻨﻪ ﺳﻮﺯﯼ؛ ﺗﻮ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﮐﻪ ﺷﻮﺭ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﺖ؛ ﺷﺮﺍﺏ ﺟﺎﻡ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻁ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻏﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ، ﻣﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﺗﻮ ؛ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺭﺑﻮﺩﯼ؛ ﺩﺭﻭﻥ ﮐﻮﺭﻩ ﻏﻢ ﺁﺯﻣﻮﺩﯼ؛ ﺩﻟﺖ ﺁﺧﺮ ﺑﻪ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﯽ ﺍﻡ ﺳﻮﺧﺖ؛ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﮔﺸﻮﺩﯼ؛ ﺑﺴﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﺩﻝ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﺮ ﮔﯿﺮ؛ ﮐﻪ:ﻧﯿﺮﻧﮓ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺟﺎﺩﻭ؛ ﻭﻟﯽ ﻣﺎ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﺩﯾﺪﯾﻢ ؛ﮐﻪ ﺍﻭ ﺯﻫﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻧﻮﺷﺪﺍﺭﻭﺳﺖ؛ ﭼﻪ ﻏﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺯﻫﺮ ﺗﺐ ﺁﻟﻮﺩ؛ ﺗﻨﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﻣﯽ ﮔﺪﺍﺯﺩ؛ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﺎﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻪ ﺩﺭﺩ؛ ﻏﻤﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻧﻮﺍﺯﺩ؛ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﮔﻢ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﺮﺩﯼ ﻧﮕﯿﺮﺩ؛ ﻣﺮﺍ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﯽ ﺳﺖ؛ ﻭ ﮔﺮ ﻋﻤﺮﻡ ﺑﻪ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺳﺮ ﺁﯾﺪ ؛ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﻣﺮﮔﻢ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺳﺖ

تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,